De Commissie Grondwet van de Kamer buigt zich over de scheiding tussen kerk en staat. Zelf hebben we een voorstel ingediend tot aanpassing van artikel 21, eerste lid van de Grondwet: ‘Niemand kan zich op grond van religieuze of levensbeschouwelijke motieven onttrekken aan de geldende rechtsregels of de rechten en vrijheden van anderen beperken’. Het mooie is dat professor staatsrecht Marc Uyttendaele (ULB), nadat we ons voorstel hebben bekend gemaakt, een gelijkaardig voorstel verdedigt in de Commissie Grondwet. Ook hij wil artikel 21 in deze zin aanpassen.
Ons voorstel kon echter op heel wat kritiek rekenen, wat zeker welkom is een maatschappelijk debat van dit kaliber. Een overzicht, met onze weerlegging ervan, publiceerden we in een opniniestuk op knack.be.
Laten we eerlijk zijn. Dit debat is geen puur juridisch debat. Het is een politiek debat. Wat ons betreft behoort religie tot de privésfeer. Er is een ruime plaats voor religies binnen onze seculiere maatschappij, op voorwaarde dat ze zich inpassen in deze maatschappij. Dat is wat we verstaan onder ‘niet de staat, maar de religies moeten laïciseren‘. Onderwijsinstellingen, zorginstellingen, vakbonden, … met een religieuze inspiratie, het kan allemaal. Wel mogen religies zich niet boven de wet stellen.
Onze politieke keuze is duidelijk. Wat we niet aanvaarden is een maatschappij waarin fundamentele waarden, zoals gelijkheid tussen man en vrouw, opzij worden geschoven omwille van religieuze of levensbeschouwelijke motieven. Voor ons geen wereld met boerka’s in het straatbeeld. Waarom niet? Frans president Nicolas Sarkozy drukt dit in 2009 gevat uit: dit strookt niet met de wijze waarop wij, in onze cultuur, de waardigheid van de vrouw opvatten. Daarmee is alles gezegd.
Vuye & Wouters 