Kamerlid Veerle Wouters vroeg premier Michel tijdens het vragenuurtje in de Kamer om zo snel mogelijk duidelijkheid te geven over de afkoopwet. Die wet lijkt steeds meer op een nieuwe roman van Dan Brown: De Chodiev Code. Een roman waarin federale ministers, een gewezen Senaatsvoorzitter, de Franse president, het koningshuis en zelfs de Orde van Malta een rol spelen. Het is een corruptieaffaire geworden tot in het hart van de Belgische politiek.

We schrijven 2 maart 2011. Toen is het amendement dat we nu de afkoopwet noemen ingediend in de Commissie Financiën van de Kamer. Het amendement was een ‘lobbyproduct’. Toen al was het duidelijk dat het er koste wat het kost doorgejaagd moest worden. Zelfs de gewezen eerste minister Leterme verklaarde in De Morgen: “mij ga je niet vertellen dat minister van Financiën Reynders, of iemand van zijn kabinet niet benaderd is geweest door iemand van Chodiev.” Dat kan tellen…

De afkoopwet is een lobbyistenwet, dat weten we nu. Het Grondwettelijk Hof heeft er in juni brandhout van gemaakt.

Wouters riep in de Kamer alle collega’s op om zich te bezinnen over de manier waarop de regering het parlement behandeld: “Ik wil niemand met de vinger wijzen, maar iedereen die ooit in de meerderheid heeft gezeten – en dat zijn wij bijna allemaal – heeft het meegemaakt. Amendementen, die meestal vanuit de regering komen en ons op het laatste moment door het strot worden geduwd. Zo ook met de afkoopwet. Dit moet stoppen.”

De afkoopwet is geen goede oplossing.

Het is evenwel de minst slechte oplossing.

Het is momenteel zelfs de enige oplossing, zolang de fiscale administratie en het gerecht niet optimaal werken. Past men ze niet toe, dan gaan fraudeurs vrijuit en mist de staatskas inkomsten. De afkoopwet staat nu ‘on hold’ na het arrest van het Grondwettelijk Hof, maar in Gent wordt hij wel nog steeds toegepast. “Wat nu? Gaan fraudezaken verjaren? De wet blijven toepassen, zolang de rechter een volwaardig toezicht uitoefent op de minnelijke schikking, lijkt mij in ieder geval beter dan niets doen”, aldus Wouters.

Wouters verzocht de premier om eindelijk werk te maken van goede oplossingen die garant staan voor de volledige onafhankelijkheid van justitie en een optimale werking van de fiscale administratie. Maar ook de manier waarop die oplossingen tot stand komen moet een democratie waardig zijn. “Wetten moeten transparant opgesteld worden. Het moet gedaan zijn met die achterkamerpolitiek. De mensen zijn dat beu!”