Staatshervorming zorgt voor welvaartscreatie. Dat zegt nu ook Fons Leroy, topman van de VDAB. Hij pleit voor een zevende staatshervorming om tegen 2020 daadwerkelijk 75% van de beroepsbevolking aan het werk te krijgen. “Stilstaan is achteruitgaan”, treedt Veerle Wouters hem bij in de Kamer. Wouters vraagt de regering om nu al de volgende staatshervorming voor te bereiden. “Als we niet bewegen, nemen onze buurlanden steeds meer voorspong. Het is dan huilen met de pet op…”

Dit pleidooi van Fons Leroy is merkwaardig omdat hij eertijds bijzonder positief was over de zesde staatshervorming. Hij was toen zeer tevreden dat Vlaanderen niet alleen meer instaat voor de begeleiding, maar ook voor de controle en de sanctionering. “Intussen heeft Fons Leroy goed begrepen dat een niet-homogene bevoegdheidsverdeling niet werkt”, zegt Wouters tijdens het vragenuurtje in de Kamer tegen vicepremier Peeters. “Hij heeft overschot van gelijk.”

Leroy pleit voor een regionalisering van het arbeidsrecht, alsook een responsabilisering: een deelstaat die meer mensen aan het werk helpt, moet de baten krijgen.

Marie-Kristine Vanbockestal, hoofd van de Forem (Waalse tegenhanger van de VDAB) en dus evident van PS-signatuur, ziet de bui al hangen. Ze begrijpt het betoog van Leroy, maar stelt nu al dat de financiering van de werkloosheidsuitkeringen federaal moet blijven. Als de koe maar Vlaams is en als ze maar melk geeft…

Communautaire standstill betekent niet dat men geen voorbereidingen kan treffen. De Vuye&Wouters-fractie is al lang vragende partij voor een volgende staatshervorming. Gesterkt door het pleidooi van Leroy vraagt Wouters aan minister Peeters naar het standpunt van de regering. “Een staatshervorming moet je voorbereiden en dit doe je niet door gele petjes uit te delen“, zegt Wouters. “Op die manier gaat men er met zijn pet naar gooien in 2019, vrees ik.”

Regering houdt vast aan zesde staatshervorming

Leroy zegt heel duidelijk dat de doelstelling om tegen 2020 75% van de bevolking aan het werk te krijgen, niet gehaald zal worden. Hij zegt heel duidelijk dat dit te wijten is aan het institutionele kader en aan het feit dat de bevoegdheden niet-homogeen zijn, met dank aan de zesde staatshervorming.

“Nogmaals blijkt dat de zesde staatshervorming onvoldragen is”, besluit Wouters. “De zevende staatshervorming zal een grote staatshervorming moeten zijn, waarbij de sociaal-economische hefbomen naar de deelstaten gaan.” Alleen zo zal volgens Wouters elke deelstaat een eigen beleid kunnen voeren en maatwerk aanleveren. “Communautaire standstill brengt onze welvaart in gevaar, dat zal nu toch stilaan duidelijk zijn!”

Voor de regering toch niet zo duidelijk dan, die buiten wat aangekondigde overlegmomenten geen enkele andere ambitie toont dan de zesde staatshervorming ten volle “consumeren”.

Smakelijk…