Vorige donderdag heeft de Kamer een resolutie gestemd over de wapenexport naar Saudi-Arabië. Wat ons betreft, mocht de resolutie zelfs verder gaan, door bijvoorbeeld Saudi-Arabië te verbieden om hier gebedshuizen te financieren. Maar de resolutie wil ook federaal minister van Buitenlandse Zaken Didier Reynders (MR) adviseur maken van Vlaanderen. De amendementen van Vuye en Wouters om dit tegen te gaan werden verworpen door de meerderheid.

Buitenlandse handel en het verlenen van wapenexportlicenties zijn bevoegdheden van de deelstaten. Maar wat staat in de resolutie? Het federale parlement vraagt aan minister van Buitenlandse Zaken Didier Reynders (MR) om aan de deelstaten advies te geven over de manier waarop ze deze bevoegdheden uitoefenen … Zo wordt Didier Reynders dus adviseur van de Vlaamse regering.

Dit debat hoort thuis in het Vlaams Parlement, niet in de Kamer. Het federaal parlement en de federale minister van Buitenlandse Zaken moeten zich niet inmengen met de deelstaten.

Gaat de Kamer straks ook aan de federale regering vragen om de deelstaten advies te geven over onderwijs, ruimtelijke ordening, ouderenzorg en jeugdbescherming?

We hebben amendementen ingediend om hieraan te verhelpen, maar ze werden verworpen. Bij de vorming van de regering-Michel werd gezegd dat de federale regering ten dienste zou staan van de deelstaten. Sommigen geven aan deze uitspraak wel een heel eigen interpretatie …

Lees hier de tussenkomst van de V&W-fractie in de Kamer:

Hendrik Vuye (Vuye&Wouters): Mijnheer de voorzitter, België is een klein land wat maakt dat het buitenland heel groot is. Het is dan ook normaal dat wanneer hier debatten worden gevoerd over het buitenland, die debatten heel lang duren. Het valt op dat debatten over onderwerpen uit de commissie voor de Buitenlandse Zaken altijd veel langer duren, waarop u mij trouwens attent hebt gemaakt, mijnheer Calvo. Het feit dat men zo met dat buitenland bezig is, maakt wel eens dat men het binnenland vergeet.

Er staan in die resolutie toch een aantal zaken die eigenlijk haaks staan op de ontwikkelingen die wij sinds 1970 in het staatsrecht hebben gekend. Wij kunnen gerust de algemene doelstelling van die resolutie onderschrijven. Ik heb daar echt geen enkel probleem mee. Ik heb er wel een probleem mee dat er een aantal bepalingen in staan waarbij men plots aan de regering en de minister van Buitenlandse Zaken een soort van adviesbevoegdheid geeft ten opzichte van de deelstaten. Dat is heel merkwaardig. Ik hoor de heer Miller daarnet zeggen dat hij een overtuigd Waalse regionalist is en dat de debatten hierover moeten plaatsvinden in de parlementen van de deelstaten. Het is dan ook heel raar dat men daar een adviesbevoegdheid aan toevoegt van de federale minister van Buitenlandse Zaken. Dat men dan gewoon die resoluties ook indient in het betrokken deelstaatparlement.

Ik vind het heel raar dat de Vlaams-nationalisten dit zullen goedkeuren, ervoor applaudisseren en het fantastisch vinden dat de federale Franstalige minister van Buitenlandse Zaken nu een adviesbevoegdheid krijgt ten opzichte van de Gewesten. Ik meen echt niet – met alle respect voor de heer Reynders – dat dit een aanwinst is voor Vlaanderen. Ik denk niet dat men Vlaanderen zo aan het voltooien is. Misschien bent u eerder bezig met het creëren van nieuwe vormen van unionistisch federalisme, iets waar u vroeger toch altijd tegen was, maar de laatste jaren blijkbaar heel wat minder.