Wat nu in Catalonië gebeurt tart iedere verbeelding. Men valt binnen in de kantoren van Catalaanse ministers, men pakt topfiguren van de regering op en men legt Catalonië financieel droog. Hendrik Vuye vraagt aan vice-premier Jambon (N-VA) naar een duidelijk signaal van de Belgische regering, maar hij durft niet antwoorden. Kamervoorzitter Bracke (N-VA) laat de minister van Pensioenen antwoorden… “Onafhankelijkheid, mijnheer Jambon, zegt dat u nog iets? Doet dit uw hart nog sneller slaan?”

De nieuwe Franco is opgestaan en zijn naam is Mariano Rajoy. Wat die nieuwe Franco doet, daar is maar één woord voor: staatsterreur. Dit is een democratische schande. Financiële middelen worden bevroren en verscheidene topambtenaren worden opgepakt. Intussen roept Rajoy op om het Catalaanse referendum te annuleren.

Het Internationaal Gerechtshof heeft in de Kosovo-case (2010) duidelijk geoordeeld dat het internationaal recht geen verbod kent op het eenzijdig uitroepen van de onafhankelijkheid.

“De Spaanse Grondwet verbiedt het referendum”, zegt minister van Pensioenen (heden Catalaanse Zaken) Bacquelaine (MR). En dan? Wat is de waarde van een Grondwet die stelt dat het leger een politieke rol te spelen heeft en de constitutionele orde moet bewaken (art. 8 Spaanse Grondwet). Zo’n Grondwet is in strijd met de meest elementaire principes van de rechtsstaat. Het leger heeft geen politieke rol in een democratie. De beslissingen van het Spaanse Grondwettelijk Hof, dat door een door gepolitiseerd is, dat zijn geen rechterlijke beslissingen. Dat zijn politieke oekazen vanuit Madrid, net als in de tijd van Franco.

“Mijn fractie verwacht een duidelijk signaal van de Belgische regering aan de nieuwe Franco,” zegt Kamerlid Hendrik Vuye. Mijn fractie geeft alvast een duidelijk signaal aan de nieuwe Franco: ‘no passaran’. Wij verwachten dat ook van de Belgische regering.” De regering blijft het opvolgen, zegt de minister van Pensioenen, waarmee hij uiteindelijk niets zegt.

Vuye richt zich dan maar tot minister Jambon, die weigerde te antwoorden. “Ooit hebt u hierover stoere verklaringen afgelegd als zou dit een regeringscrisis waard zijn, stoere verklaringen die u nadien even stoer hebt ingetrokken. Onafhankelijkheid, mijnheer de vice-premier, zegt dat u nog iets? Doet dit uw hart nog sneller slaan? Het volstaat niet om op de foto te gaan staan met Catalaanse prominenten, het volstaat niet om “fotokes” te tweeten vanuit Catalonië.”

Steeds weer hetzelfde liedje: lees mijn tweets, luister naar mijn stoere verklaringen, maar kijk niet naar mijn daden.

Democratie, dat veronderstelt dat de burgers hun eigen lot bepalen. Dat is niet alleen zo in Catalonië, maar ook hier in Vlaanderen. Het zal niet zijn door te zwijgen in aanloop naar 2019 over staatshervorming dat we stappen gaan zetten in de Vlaamse ontvoogding. “En zelfs indien u erover zal zwijgen, dan kan ik u nu al plechtig beloven dat Veerle Wouters en ik dit in aanloop naar de verkiezingen van 2019 zeker niet zullen doen. Het vernieuwde Belgisch unitarisme waar u nu symbool voor staat, ook dat is ‘no passaran’ voor ons.”