Wouters: “Wie postbus op Maagdeneilanden wil, mag er ook gaan wonen” (Panama Papers)

Er is een nieuwe aflevering van de Panama Papers: Ook in 2018 krijgen Antwerpse diamantairs nog miljoenenleningen via postbus-constructies op de Maagdeneilanden. En de gewone Vlaming? Die moet het stellen met een postbus aan de voordeur. “Wie een postbus op de Maagdeneilanden wil, mag er ook ineens zijn droomhuis bouwen”, zegt Veerle Wouters. “Wie hier helemaal geen belastingen wil betalen, hoeft hier ook niet te leven.”

Miljoenenleningen voor postbus-constructies van Antwerpse diamantairs, waarvoor het papierwerk in Europa werd voorbereid. Dit kwam aan het licht in de nieuwe Panama Papers over het Antwerpse bankfiliaal van ABN AMRO. Als zelfs Mossack Fonseca, het beruchte Panamese advocatenkantoor, aan de alarmbel trekt, dan weet je dat het goed scheef zit. Deze gepatenteerde hofleverancier van postbussen is immers veel gewoon, maar rapporteert bij de financiële waakhond van de Maagdeneilanden toch over “verdachte activiteiten”.

“En wat doet het Antwerpse kantoor van ABN AMRO? Het zet de lening gewoon verder”, zegt Veerle Wouters in de Kamer. “Op de Maagdeneilanden trekt men aan de alarmbel, in Antwerpen is er geen vuiltje aan de lucht.”

Op de Maagdeneilanden trekt men aan de alarmbel. In Antwerpen is er geen vuiltje aan de lucht.

Dat de Antwerpse diamantsector fraudegevoelig is, weet iedereen. Net daarom hebben Vuye en Wouters de Karaattaks mee gesteund. De diamantsector betaalde tevoren slechts 20 miljoen euro belastingen, nu 68,4 miljoen euro. Dat komt in de buurt van de in 2015 vooropgestelde 70 miljoen euro. Het is dus wel degelijk een verstandige belasting.

De Karaattaks blijft wel een uitzonderingsregime, en dat kan alleen werken indien iedereen de spelregels volgt. “Wel, die postbussen stinken”, zegt Wouters. “En die stank is zo ondraaglijk dat Belgische banken zelfs de diamantairs niet meer willen bedienen. Het risico op witwassen is te groot. ABN AMRO ging wel nog met de diamantairs in zee, maar dat bootje is gestrand op de Maagdeneilanden.”

Wie is hier ‘gejost’? Dat is de Vlaming die eerlijk zijn belastingen betaalt. Zij met een postbus aan de voordeur, en niet op de Maagdeneilanden.

Sommigen ontduiken of ontwijken belastingen, maar de grote groep gaat gebukt onder een belastingdruk van meer dan 50%. De belastingdruk moet omlaag, dat is duidelijk. Wie werkt moet daarvoor beloond worden. Niemand wil te veel belastingen betalen. Maar wie werkt en belastingen betaalt moet er ook kunnen op rekenen dat iedereen bijdraagt.

“Mijn fractie is duidelijk: wie hier helemaal geen belastingen wil betalen, hoeft hier ook niet te leven“, besluit Wouters, die de minister vraagt om eindelijk eens in te zetten op eerlijke belastingen. “Wie een postbus op de Maagdeneilanden wil, mag er ook ineens zijn droomhuis bouwen!”