Plots, twee jaar na datum, zal de regering-Michel “experten horen” over het migratiepact van Marrakesh. Het is gewoon tijd winnen, want het pact komt er toch. “U bent goed begonnen in 2014 maar sindsdien heb ik enkel een Twitterbeleid gezien”, zegt Hendrik Vuye in de Kamer. “Na veel franke tweets is België niet het land van de gekozen, maar van de ondergane migratie.”

Mijnheer De Roover (N-VA) en mevrouw Jaddin (MR) kondigen alvast aan dat ze niet gaan luisteren: hun standpunt ligt vast. Met andere woorden, men probeert gewoon tijd te winnen. De mening van de experten doet er eigenlijk niet toe. “Uw meerderheid maakt hier gewoon misbruik van academici“, zegt Hendrik Vuye. “Zij dienen niet om het lijden van uw regering te rekken, en eerlijk gezegd, ik hoop dat geen van mijn collega’s zich hiertoe zal lenen.”

De regering heeft precies nog niet begrepen dat wat België ook doet, deze tekst er toch komt. “Of uw regering nu valt of niet, of uw regering nu experten hoort of niet, of het parlement nu voor of tegen stemt, het doet er allemaal niet toe. Het migratiepact komt tot stand binnen de Verenigde Naties, niet binnen België.”

Het echte probleem is dat de regering dit dossier duidelijk niet heeft opgevolgd vanaf de beginfase. De EU had moeten wegen binnen de Verenigde Naties, maar dat is niet gebeurd. Waar was u als mister Europe, en waar was de staatssecretaris voor Asiel en Migratie?

Volgens Vuye past hier enkel een collectief mea culpa van de regering: “Sorry kiezers, we hebben gefaald. Sorry kiezers, de kracht van verandering heeft geen verandering gebracht. Sorry kiezers, het Zweedse droomcoalitie is een nachtmerrie geworden.”

“België is niet het land van de gekozen migratie, maar het land van de ondergane migratie. Na vier jaar komt staatssecretaris Francken niet verder dan het riedeltje: ‘ik laat niemand binnen, ze staan daar gewoon’. Wel het is zijn bevoegdheid om te zorgen dat ze daar niet staan. En die bevoegdheid heeft hij al vier jaar.”

De rekeningen zijn niet op orde, nochtans de grote doelstelling van de regering. En na vier jaar Michel-Francken hebben we een Australisch model op Twitter, maar een Belgisch model in de praktijk.

V&W is niet tegen een fact check, maar dat had eigenlijk al moeten gebeuren twee jaar geleden. De regering was nochtans goed begonnen in 2014 met wat had kunnen uitgroeien tot een krachtig herstelbeleid. Maar na vier jaar zien we daar niets meer van.

“En voor Asiel en Migratie heb ik alleen een Twitterbeleid gezien”, zegt Vuye. “Een staatssecretaris moet niet tweeten waar het op staat, maar vooral doen waar het op staat. Na vier jaar franke tweets is België niet het land van de gekozen migratie, maar het land van de ondergane migratie.”

Ik hoop dat een volgende regering dit probleem wel aanpakt, als het al niet te laat is.