Vandaag werd in de Kamer gedebatteerd over het dossier rond de fraude bij de uitreiking van humanitaire visa. “Er is hier geen enkele controle op de regering,” klaagt Hendrik Vuye aan. “De vragen die parlementsleden stelden over humanitaire visa aan de staatssecretaris, bleven onbeantwoord.”

Mechels gemeenteraadslid Melikan Kucam (N-VA) werd eerder vandaag aangehouden op verdenking van mensensmokkel, criminele organisatie, passieve omkoping en afpersing.

Een discretionaire bevoegdheid is daarom nog geen arbitraire bevoegdheid.

Het uitreiken van humanitaire visa is een discretionaire bevoegdheid van de staatssecretaris voor Asiel en migratie. Maar een discretionaire bevoegdheid is daarom nog geen arbitraire bevoegdheid. “Een discretionaire bevoegdheid wil niet zeggen dat men nergens verantwoording voor moet afleggen,” aldus Vuye. Toch is dit in deze altijd geweigerd, zelfs aan de Kamer. De namen van de zeven tussenpersonen en de werkwijze van de humanitaire corridors werden nooit meegedeeld.

“Een discretionaire bevoegdheid moet zorgvuldig worden uitgeoefend. Dit betekent in samenspraak met de administratie, met de Dienst Vreemdelingenzaken (DVZ),” legt Vuye uit. Dit is niet gebeurd. DVZ heeft geen contacten gehad met de tussenpersonen, er waren geen interviews. Dit is de volle verantwoordelijkheid van de staatssecretaris.

Een tussenpersoon moet onafhankelijk en onpartijdig zijn. Een politicus van de eigen partij voldoet niet aan deze criteria.

De staatssecretaris kiest ervoor om te werken met tussenpersonen. Hij kiest die zelf. Dit betekent dat hij verantwoordelijk is voor die keuze. Maar zo’n tussenpersoon moet onafhankelijk en onpartijdig zijn. Een politicus van de eigen partij voldoet niet – en kan ook nooit voldoen – aan deze criteria. Ook dit is de volle verantwoordelijkheid van de staatssecretaris.

Dit is geen beleid. Dit is chaos, dit is wanbeleid.

Dit is geen beleid. Dit is chaos, dit is wanbeleid. De staatssecretaris was bezig met zijn persoonlijke promotie: Theo toert, Theo tuurt, Theo tweet, Theo schrijft boeken… maar de staatssecretaris weet niet eens hoe de humanitaire visa – het speerpunt van zijn beleid nota bene – worden uitgereikt.

Wat is dan het verweer? Het klassieke Calimero-gedrag: het is de schuld van de anderen, mijn vertrouwen is misbruikt. Terwijl het gewoon over een chaotisch beslissingsproces gaat. En is nu bezig met framen, zoals steeds. “Zo ken ik de N-VA als een dwerg als het over beleid gaat, maar een reus in communicatie en framing,” zegt Vuye. “De ‘Marrakech-regering’, terwijl het eigenlijk gaat over het ‘Francken-pact’.” Net als bij Marrakech wist men ook hier weer twee jaar van niets. Ook hier wist de staatssecretaris niet waar het kabinet mee bezig was.

“Eerlijk gezegd krijg ik meer en meer het gevoel dat N-VA de vlucht vooruit heeft genomen,” zegt Vuye.

Er is hier in de feiten geen enkele controle op de regering. Zeker, collega’s van meerderheid en oppositie hebben vragen gesteld over de humanitaire visa, maar ze kregen geen antwoorden. “En een minister die niet antwoordt, dat kan hier in de Kamer,” zegt Vuye. “Wat wij hier doen heeft dan ook geen enkele zin.”

Deze Kamer is  niet het hart, maar de appendix van de democratie

De Kamer moet het hart zijn van de democratie. Maar dat is deze Kamer niet. In plaats van een hart is de Kamer een appendix: een orgaan dat er is, maar dat volstrekt nutteloos is.