La Libre Belgique meldt dat er reeds twee vergaderingen van het kernkabinet zijn geweest over de verklaring tot grondwetsherziening. Premier Michel zou ook vergaderd hebben met de voorzitters van Open Vld en CD&V. De particratie regeert weer en niet het parlement.

Volgens een nota van de diensten van de Kamer moet een ontslagnemende regering een verklaring gestemd door Kamer en Senaat niet zomaar overnemen. De nota’s van de diensten zijn steeds van uitstekende kwaliteit. Maar deze keer even niet.

De diensten gaan ervan uit dat de derde verklaring afkomstig is van ‘de regering’. Dit is fout. Artikel 195 kent deze bevoegdheid niet toe aan de regering als geheel, maar wel aan de koning. De medeondertekening van één minister volstaat dus. Het is wel zo dat het een gebruik is dat de voltallige regering de verklaring van de koning medeondertekent, maar dat is een politiek gebruik, geen rechtsregel.

Een minister in lopende zaken kan geen beslissingen meer nemen die een politieke draagwijdte hebben. Het medeondertekenen van een verklaring tot grondwetsherziening is in principe zo’n beslissing. Maar, de leer van de lopende zaken beschermt de prerogatieven van het parlement. Het is omdat het Parlement de regering niet meer kan controleren of sanctioneren dat de regering in lopende zaken is.

Wat de premier dus wel kan, is de verklaringen aangenomen door Kamer en Senaat overnemen. Dan komen de prerogatieven van Kamer en Senaat immers niet in het gedrang. De verklaringen wijzigen kan niet, want dit is een beslissing met politieke draagwijdte en zo’n beslissing mag een minister in lopende zaken niet nemen.

Wanneer de Kamer een resolutie stemt over het Marrakech-pact, dan zegt de eerste minister dat hij op basis van deze resolutie wel verplicht is naar Marrakech te gaan. “De Kamer gebiedt mij dat”, stelde hij toen.

Maar wanneer de Kamer een verklaring tot grondwetsherziening stemt, dan legt hij de wil van de Kamer gewoon naast zich neer. Dit is niet ernstig. Dit is contradictorisch.

Premier Michel neemt een loopje met de Grondwet, net als toen hij geweigerd heeft om voor Michel II het vertrouwen te vragen aan de Kamer.

Alleen is de Grondwet bij ons een vodje papier, want toen de eerste minister weigerde het vertrouwen te vragen was er geen sanctie. Ook deze keer is er geen sanctie indien hij de verklaringen tot grondwetsherziening van het parlement niet overneemt. Een tandeloze Grondwet dus voor een tandeloos land. Dit is op zich al een voldoende reden om de Grondwet grondig te herzien, daarom zal Vuye&Wouters een amendement indienen om ook artikel 195 op te nemen in de verklaring.