Over de Corona-barometer wordt al lang niet meer geschreven of gesproken, maar zeker is dat België donkerrood scoort op de democratie-barometer, schrijven Veerle Wouters en Hendrik Vuye
Categorie Archief: Mensenrechten
‘Weinig subtiel wordt elk overheidsfalen in deze coronacrisis doorgeschoven naar de burger’, schrijven Veerle Wouters en Hendrik Vuye […]
Wouters: “We zijn onze soevereiniteit verloren aan internationale rechtscolleges” (Migratiepact Marrakesh)
“Internationale rechtscolleges zoals het Mensenrechtenhof bepalen wie ons land binnenkomt. Wij zijn al lang die soevereiniteit verloren. Rechters horen recht te spreken, maar ze nemen politieke beslissingen”, zegt Veerle Wouters vandaag in het debat in de Kamer over het VN-migratiepact.
De godsdienstvrijheid zit op een hellend vlak. De invulling die internationale instanties geven aan de vrijheid van religie botst steeds meer met ons model van samenleven. Voortaan is het dragen van een boerka of een niqaab een mensenrecht …
Wouters: “De diplomatie is Franstalig in dit land” (Rel Spanje-Vlaanderen)
Het tot een schurkenstaat verworden Spanje verbreekt de diplomatieke betrekkingen met Vlaanderen. En onze federale minister van Buitenlandse Zaken Didier Reynders (MR)? Die laat, ondanks zijn coördinerende rol, betijen. De diplomatie is Franstalig in dit land.
Mensenrechten zijn belangrijk, maar ze zijn territoriaal. Hoe komt het dat het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens (EVRM) van toepassing is op Afrikanen die met geweld de grens van de EU bestormen?
Wat de pastafari’s alvast aantonen, is dat er een veel te ruime invulling wordt gegeven aan de vrijheid van religie. Wat zou het toch makkelijk zijn indien voor iedereen dezelfde regels gelden …
Een boerkiniverbod staven met hygiëne-argumenten is uiteraard achterhaald. Toch bestaan er wel degelijk juridische gronden om de boerkini, een religieus teken, te weren. We moeten alleen durven te zeggen dat de gelijkheid man-vrouw een absoluut mensenrecht is. Daarvoor deinst zelfs Straatsburg terug.
Unia gaat niet langer over mensenrechten, maar wel over door de overheid (nog altijd) gesubsidieerd activisme. Een nationaal mensenrechteninstituut dat deze lijn doortrekt, heeft dan ook geen enkele zin.
We hebben dringend nood aan een maatschappelijk debat over de plaats van de religie in de maatschappij. We gaan toch onze manier van leven niet laten bepalen door wat in eeuwenoude boeken staat, die dan nog op de meest diverse manieren geïnterpreteerd worden?
Kunnen we onze standaard inzake mensenrechten zomaar toepassen op andere landen? Dat lukt nooit. We kunnen onmogelijk alle slachtoffers van mensenrechtenschendingen opvangen. Bovendien lopen we het risico onze eigen standaard te verloochenen.
Spanje doorstaat de toets van de mensenrechten al lang niet meer, zeggen Veerle Wouters en Hendrik Vuye in een bijdrage aan Grondvest. De vrije meningsuiting wordt er openlijk met de voeten getreden. En de EU? Die blijft potdoof.
