Politiek of ‘de catwalk van de perceptie’… Vlaamse partijen strooien kwistig met ons belastinggeld op Facebook en Instagram
Categorie Archief: Partijfinanciering
Bekijk je de (sociale) media, dan lijkt politiek een bedrijf dat in een razend tempo beslissingen neemt. Helaas […]
Opeens willen alle politieke partijen de indexering van hun dotaties bevriezen. Maar in december vorig jaar stemmen ze in de Kamer allen unaniem tegen. Enkel Vuye en Wouters en Vlaams Belang stemmen voor. Wat men in de media verklaart, strookt helemaal niet met het stemgedrag in de Kamer…
Wouters: “De Europese slinger slaat volledig door”
De Europarticratie rekent zichzelf 17 miljoen euro rijker, kandidaat-lidstaat Turkije krijgt elk jaar meer dan een half miljard euro toegestopt en de EU wil nog verder uitbreiden met 6 Balkanlanden. De Europese slinger slaat volledig door.
Uit de begroting 2018 blijkt dat de dotaties aan de politieke partijen verhogen met 1,2 miljoen euro. Vuye en Wouters dienen een amendement in om dit ongedaan te maken, alsook een wetsvoorstel om de indexering van deze dotaties af te schaffen.
De partijen van de particratie zijn politiek-financiële concerns. Het gaat om machtsverwerving, wars van ideologie en maatschappijbeeld. Politiek gaat niet langer over inhoud, maar louter over machtsverwerving. Dit is de prijs van de particratie. Hoog tijd voor een ander model.
Wouters: “Weg met fantoomparlementsleden die enkel komen stemmen”
Eerste minister Michel is een begenadigd pingpongspeler. Stellen we hem vragen over politieke vernieuwing binnen de regering, dan verwijst hij naar de werkgroep politieke vernieuwing in het parlement. Maar in die werkgroep is het net zijn partij (MR) die vele zaken blokkeert. “Waarom neemt u zelf geen initiatief voor politieke vernieuwing in de regering?”, vraagt Veerle Wouters in de Kamer.
De regering-Macron in Frankrijk loopt leeg. Drie ministers van de centrumpartij MoDem geven hun ontslag nadat was gebleken dat zij middelen bedoeld voor de parlementaire werking, hebben gebruikt voor de partijwerking. In België is deze praktijk echter de normaalste zaak van de wereld. Jaarlijks 70 miljoen euro dotatie krijgen en toch nog het parlement moeten pluimen… Vuye en Wouters dienen een wetsvoorstel in om hier een einde aan te maken.
Gisteren is de werkgroep politieke vernieuwing nog eens samengekomen. Het is de bedoeling om voor de zomer tot een akkoord te komen, maar er is geen eensgezindheid. Men wil blijven cumuleren, en een herziening van partijfinanciering zwijgt men dood. Gebukt onder de particratie kan er een akkoord komen, maar het zal een mager beestje zijn. De berg zal geen muis, maar een veldmuisje baren.
Politieke partijen ontvangen samen een bedrag van jaarlijks 70 miljoen euro. De Belgische particratie is daarmee stukken duurder dan de Nederlandse democratie, waar het ‘slechts’ over 16,5 miljoen euro gaat. Over de partijfinanciering wordt echter zedig gezwegen, door alle partijen. Daar wil de V&W-fractie verandering in brengen: we dienen een wetsvoorstel in om de dotaties gevoelig te verlagen.
De zesde staatshervorming (2011-’14) heeft ook onverwachte gevolgen: het kartel MR/FDF spat uit elkaar. Een echte vechtscheiding want het gaat over centen. Na de splitsing van het kartel heeft MR gewoon beslist om de volledige dotatie van Kamer en Senaat voor zichzelf te houden. FDF (Défi) is dus op zoek naar geld, voor de verkiezingen en voor de verfransing van de Vlaamse Rand. Het dossier zit muurvast. V&W biedt een definitieve oplossing aan, maar N-VA, CD&V en Open Vld treuzelen…