België is geen democratie, maar een particratie. De instellingen vervullen de hen staatsrechtelijk toegewezen taken niet: het parlement controleert de regering niet, de regeringen regeren niet maar kibbelen wel, onafhankelijke instellingen zitten volgestouwd met partijcreaturen. Een tiental personen nemen alle beslissingen, zonder dat ze ook maar aan iemand verantwoording afleggen.

En ze werkt niet meer de particratie: het begrotingstekort is monumentaal, er worden al decennia lang geen grote akkoorden meer gesloten en uitdagingen als migratie krijgen we geen vat op. De particratie is een inefficiënt systeem dat onze welvaart bedreigt.

In een eerste deel schetsen de auteurs de geschiedenis van de particratie. Hoe is het zover kunnen komen? De wortels van de particratie situeren zich in de 19e eeuw. Na Wereldoorlog II wordt het systeem uitgediept tot wat het nu is. Partijen maken kartelafspraken om nieuwkomers uit te sluiten en hun machtsmonopolie te behouden. De particratie regeert het land en graait jaarlijks 72 miljoen euro uit de staatskas via de partijfinanciering.

In het tweede deel komen diverse aspecten van de particratie aan bod. Hier steunen de auteurs op hun persoonlijke ervaringen als Kamerlid, maar ook op een uitgebreid onderzoek: hoe beoordelen politici zelf de particratie? Hoe beslist de partijtop? Wie zijn die beslissers? Is er overleg binnen de partijen? Waarom stemmen we en wie verkiezen we? Waarom zijn parlementsleden en ministers zo afhankelijk van de partij? Hoe versterken de media de particratie? Wat is het lot van politieke rebellen?

Het #particratieboek is een ontnuchterende reis door de instellingen van een land waar zoveel slechts schone schijn is. Kan het anders?

Schone Schijn. Particratie wurgt democratie, of het #particratieboek kan men bestellen bij DoorbraakBoeken!