Kazachgate is een Chodiev Code in de allerbeste Dan Brown-stijl. Er is een rol weggelegd voor de Orde van Malta, een senaatsvoorzitter, de Franse president, een Belgische prinses en nu ook koning Albert II. Alleen de Paus ontbreekt nog in het rijtje. De vorst wordt thans vernoemd in het Kazachgate-dossier voor het verlenen van adellijke titels. Veerle Wouters vroeg de minister van Buitenlandse Zaken in de Kamer om meer transprantie.

De Franse kwaliteitskrant Le Monde brengt aan het licht dat Albert II aan de omstreden zakenman George Forrest de titel van baron wou verlenen. Forrest zelf had hier wel iets voor over, men citeert een storting van 95.000 euro aan een tussenpersoon. Forrest, die actief is in de Congolese mijnsector, kwam zo ter sprake in de onderzoekscommissie Kazachgate bij de getuigenis van Charles Ghislain, de gewezen ambassadeur bij het Vaticaan. Forrest ontkent echter elke link met Kazachgate.

Albert II zou de toekenning van de adellijke titel persoonlijk gevraagd hebben aan Steven Vanackere (CD&V), voorganger van minister van Buitenlandse Zaken Didier Reynders (MR). De titel van baron heeft Forest niet gekregen. Wel is hij in 2012 Commandeur geworden in de Leopoldsorde en in 2014 Grootofficier in de Kroonorde.

“Dit lijkt verdacht veel op een troostprijs. Het is algemeen bekend dat het verlenen van titels een van de domeinen is die de koningen persoonlijk nauw aan het hart liggen. Dit verhaal is dus perfect denkbaar”, zegt Wouters in de Kamer tegen minister Reynders.

De toekenning van adellijke titels gebeurt met ministeriële medeondertekening van de minister van Buitenlandse Zaken, maar dit gebeurt volledig achter de schermen. “Er heerst nultransparantie omtrent de toekenning van adellijke titels en burgerlijke ordes. We vernemen hierover in ieder geval meer in de media, dan in de Kamer”, zegt Wouters, die de minister vraagt volledige transparantie te tonen bij het toekennen van adellijke titels en burgerlijke ordes. Zeker nu blijkt dat koning Albert II via de toekenning van dergelijke titels gelinkt wordt aan het Kazachgate-dossier.

Geen edellieden, enkel burgers

Reynders doet alsof zijn neus bloedt. “Wat een cynisme”, laakt Wouters. “Ik vroeg naar meer transparantie en u heeft het enkel over allerlei procedures en doet alsof er transparantie is. Het is toch niet normaal dat parlementsleden meer informatie vinden in de media dan ze krijgen in de Kamer!”

Is het nog van deze tijd dat de koning adellijke titels toekent? In een moderne democratie zijn er alleen burgers, geen edellieden. Maar België, dat is het Waterloo van de democratie. Men spreekt over transparantie, maar men beslist in achterkamertjes. Zelfs over het toekennen van adellijke titels blijkt nu.

“Wanneer dan nog blijkt op welke manier deze titels worden toegekend, dan kan ik alleen maar besluiten dat we die rommel beter in de prullenmand gooien. We hebben geen nood aan Belgische edellieden“, besluit Wouters.